Γράμμα στα Δίχρονα Δίδυμα

Τρέχει το μυαλό και που πάει;

Λίγο σταματάει και πίσω του κοιτάει.

Δυο χρόνια πια για τα δυό μας τα μικρά.

Δυο χρόνια προσπάθειας και αγωνίας.

Δυο χρόνια ΓΕΛΙΩΝ και ΧΑΡΩΝ.

Δυο χρόνια που μας έχουν αλλάξει μια για πάντα αλλά μας βρίσκουν ακόμα εδώ να δίνουμε ό,τι έχουμε και καλό και κακό. Είναι γεμάτο το μυαλό με όλα όσα έχουμε ζήσει και ζούμε κάθε μέρα. Είναι γεμάτη η ψυχή με τύψεις για το χρόνο που αφιερώνω, για την προσπάθεια που καταβάλω να περάσω πράγματα σε εσάς, για τις φωνές που βροντερές συχνά προσπαθούν να επιβάλουν την οικιακή τάξη. Γεμάτη όμως και η ψυχή με τα γέλια και τις αγκαλιές σας, με την ανεξαρτησία που προσπαθούμε να σας μάθουμε και με την αγάπη σας.

Γίνατε 2. Μας παιδεύετε πολύ είναι η αλήθεια. Ιδίως εσύ μικρή και ανυπότακτη ψυχή. Αλλά όλα σβήνουν με ένα χαμόγελο και ένα χάδι. Θα ήθελα να ξέρετε ότι και οι δυο μας δίνετε απίστευτες στιγμές και σας ξορκίζω ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΑΣ. 

Σας παρακολουθούμε και το κορμί μας σείεται στο δευτερόλεπτο. Να χασκογελάτε μέσα στις κούνιες σας. Να μπουσουλάτε στο διάδρομο. Να στέκεστε δίπλα στο τζάκι. Να περπατάτε από καναπέ σε καναπέ. Να σκαρφαλώνετε όπου μπορούν να φτάσουν τα χεράκια σας. Σας παρακολουθούμε να γελάτε μεταξύ σας μιλώντας τη γλώσσα σας και τα δάκρυα τρέχουν από τα μάτια. Δάκρυα χαράς. Σας παρακολουθούμε να χτυπάτε, να πέφτετε, να αρρωσταίνετε, να βαράτε το ένα το άλλο και είμαστε εκεί. Λίγο αμήχανοι είναι η αλήθεια, αλλά εκεί. Κάνουμε τα πάντα για να νιώσετε τα συναισθήματά μας και να νοιώσουμε τα δικά σας, να σας καταλάβουμε και αυτό είναι από μόνο του μαγικό. 

Όπως κάθε γονιός πιστεύω, οι πρώτες σας στιγμές σε αυτό τον κόσμο αλλά και όλες οι επόμενες θα είναι πάντα ζωντανές μέσα μας. Πριν από λίγο θυμήθηκα τη μικρή μας να πιπιλάει μέσα στη θερμοκοιτίδα κάνοντας τον ίδιο θόρυβο που άκουγα εχτές το μεσονύχτι λίγο πριν έρθουν τα κλάματα. Ακόμα θυμάμαι τον μικρό μας να γελάει γεμάτος αντρική αφέλεια και να φωτίζεται το δωμάτιο. Να ξέρετε ότι όλα αυτά που κουβαλάμε μέσα μας κάθε λεπτό, κάθε εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου και έχουν περάσει και στο γενετικό μας υλικό. 

Θα ήθελα αυτά τα 2 πρώτα χρόνια σας να έχουμε περάσει περισσότερο χρόνο μαζί σας. Να σας έχουμε μεταδώσει περισσότερη ηρεμία. Να έχουμε παρατηρήσει καλύτερα τις κινήσεις σας και τον τρόπο σκέψης σας. Να σας έχουμε κάνει να γελάσετε περισσότερο.

Θα ήθελα να υπάρχουν πράγματα, όπως αυτό το μικρό κείμενο, που να σας θυμίζουν όλα όσα ζήσατε μέσα σε αυτές τις μέρες. Βόλτες και ταξίδια, αγκαλιές και παιχνίδια, ηλιοβασιλέματα και ξημερώματα, την αδερφή σας να σας μαθαίνει όλα όσα μπορεί, γαργαλητά και γέλια μια ήρεμη γνωριμία με την πραγματικότητα και τη φύση. Να θυμάστε πως πιάνατε τα μικρά χεράκια σας μέσα στο αμάξι για να κοιμηθείτε. Πως χαιρόσασταν με το νερό και τη θάλασσα. Πως τρελαινόσασταν με τα ζώα, τα τραγούδια και τα παιχνίδια. Πόσο σας άρεσε να μαθαίνεται να μιλάτε και πόσο γουστάρατε τις στιγμές που ήμασταν όλοι χαρούμενοι.

Η σημερινή ημέρα είναι για εσάς, που ήρθατε και αλλάξατε για πάντα τις ζωές μας, γεμίζοντας το σπίτι μας με γέλια και κλάματα και την αδερφή σας με δυο αγαπημένα φιλαράκια.

Να τα εκατοστήσετε βλαστάρια μου και να πηγαίνουν όλα όπως θα επιθυμείτε. Και να μην ξεχνάτε ακόμη και στα δύσκολα, ότι σας αγαπάμε με όλο μας το είναι.

                                                                                13/10/17

                                                                                   Πάνος

Το αγαπημένο σας τραγούδι για αυτή τη χρονιά: