Καραβοκύρισσα καλή
Η
γραμμή άρχισε να φαίνεται πιο λεπτή από ποτέ. Οριακά πριν από τη μεγάλη αλλαγή,
τον προορισμό, την επιθυμία. Γύρισε και την κοίταξε. Είδε αυτό που έβλεπε και
12 χρόνια πριν. Είδε τον άνθρωπο που μπορούσε να ελλιμενίσει το καλό στην
πλεύση και στα υλικά πλοίο του και να του δώσει τη φροντίδα που ήθελε να για
παραμείνει άξιο πλεύσης, τον άνεμο που χρειαζόταν για να φτάσει πιο μακριά και
το χειρισμό για να αποφύγει τους σκοπέλους και να συνεχίσει το ταξίδι του.
Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν λίγο και αλλαγές να έγιναν πολλές αλλά ακόμη και
σήμερα αισθανόταν ότι μια αγκαλιά μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Και δεν
ήρθαν και λίγα σε αυτά τα χρόνια. Σε όλα όμως στάθηκαν όρθιοι και μαχόμενοι,
προτάσσοντας πότε ο ένας και πότε ο άλλος τα στήθη του για να εξασφαλίσουν την
προστασία για αυτούς και το πλοίο τους.
Τώρα
είχε έρθει μια στιγμή ορόσημο για τους ίδιους και το πλοίο. Θα άλλαζαν σύντομα
πολλά στη ζωή τους, αυτή τη φορά για καλό. Το άγνωστο τρομάζει πάντα και φέρνει
και φουρτούνες. Δεν τον φοβίζουν αυτές. Ξέρει ότι έχει δίπλα του την καλή την
καραβοκύρισσα του που θα βοηθήσει το φρεσκαρισμένο και ανανεωμένο σκάφος να
βγει χωρίς χτυπήματα από όλους του ύφαλους που θα περάσουν.
Κοιμήθηκε
με αυτές τις αισιόδοξες σκέψεις και ξύπνησε καταμεσής στη νύχτα ιδρωμένος.
Λαϊκά ακούγονταν από ένα τρανζιστοράκι μακριά. Γύρισε και την κοίταξε.
Αισθάνθηκε την ανάσα της ρυθμική και μαζί με αυτή ένα κύμα αγαλλίασης
πλημμύρισε την καρδιά του. Χάιδεψε ελαφρά το λαιμό της παίρνοντας το χέρι του
και σηκώθηκε σιγά για να μην την ξυπνήσει. Καταλάβαινε την κούραση της. Είναι
κοντά η ώρα . . . Βγήκε για λίγο στο μπαλκόνι. Λυτρωτικό αεράκι έπνεε. Άναψε
ένα κερί και προσπάθησε να φανταστεί το μέλλον. Μάταια, το μελλούμενο
ξεπερνούσε κάθε του σκέψη. Αισθανόταν έτοιμος να αφεθεί σε αυτό. Θεώρησε πως η
αγάπη θα μπορέσει να κάνει κάθε δυσκολία να ξεπεραστεί και θα κρατήσει το
πλήρωμα ενωμένο και σώο σε κάθε φουρτούνα. Ήξερε ότι είχαν τον τρόπο τους να
κάνουν τα πράγματα να εκπέμπουν λογική για αυτούς σχεδόν πάντα. "Γιατί όχι
και τώρα" σκέφτηκε. Ήξερε ότι θα προσπαθούσε με κάθε δύναμη του να κάνει
τα πράγματα απλά για όλους. Με κόπο, όχι εύκολα. Και με βοήθεια από όλες τις δυνάμεις.
Πίστευε ότι θα μπορούσε να το κάνει. Ήξερε πως σε αυτό το μεγάλο καινούριο
ταξίδι, σε θάλασσες άγνωστες και όχι πάντα φιλόξενες, θα έπρεπε να ξεκουράζει
και την καραβοκύρισσά του στο κουμάντο του σκάφους, να διορθώνει μικρά λάθη
στην πορεία, να παίζει το ρόλο του. Δεν τον φόβιζε αυτό. Ήξερε ότι στα δύσκολα
θα την κοίταζε στα μάτια και θα έπαιρνε δύναμη ξανά για να πάει παραπέρα. Ήξερε
ακόμα ότι ήθελε να έχει οδηγίες και χάρτες από φίλους καρδιακούς Τους περίμενε
για να μοιραστούν τις στιγμές αυτού του νέου ταξιδιού και όταν χρειαστεί να
κάνουν τα κύματα να φαίνονται μικρότερα και να δώσουν συντεταγμένες για σωστή
πλεύση . . .
Στα
μάτια του ήταν πιο όμορφη από ποτέ και περίμενε πώς και πώς να ξεκινήσει μαζί
της και αυτό το ταξίδι. Ευχόταν για πρίμο καιρό αλλά ήξερε ότι οι καλοί οι
καπετάνιοι φαίνονται στις φουρτούνες. Τώρα μάλιστα που θα είχαν και συνεπιβάτες
στο σκάφος, ήταν πεπεισμένος ότι ο καλύτερος εαυτός τους θα μείνει στην
επιφάνεια σε όλα τα διαστήματα και η συντροφικότητα και η αγάπη θα βάζει το
πλοίο στον αυτόματο πιλότο όταν και οι 2 θα χρειάζονται λίγα λεπτά ξεκούρασης.
Και αν και αυτά χαθούν για κάποιο λόγο, θα βρούν κόλπους ήρεμους και γαλήνιους
για να διορθώσουν τις μικροβλάβες και να δείξουν στο συνταξιδιώτη τις ομορφιές
αυτού του ταξιδιού . . . Σ' αγαπώ είπε και ας μην τον άκουσε. Σε λίγο θα
ακούμπαγε πάλι το δέρμα της και θα συνέχιζε γαλήνιος τη νύχτα. Και το πρωί,
αντίθετα με τους στίχους του ποιητή, τα φιλιά της δε θα ήταν δηλητήριο αλλά
ανάσα για πολλά ακόμα μίλια πλεύσης . . . Και γιατί όχι και αρκετούς ακόμα
επιβάτες.
Για τη γυναίκα
μου που μεγαλώνει ήδη με μαεστρία εμένα και τη ζωή που για λίγο ακόμα έχει μέσα
της και ετοιμάζει για αυτό το ταξίδι προς το φως, το φεγγάρι και το ηλιοβασίλεμα … Καλό ταξίδι να
έχουμε !!!
Σχόλια